Dzięki nam dowiesz się też o naszej tradycji krakowiaków zachodnich
Krakowiacy Zachodni to mieszkańcy najbliższych okolic Krakowa i wsi z zachodniej części dawnej ziemi krakowskiej. Posługują się dialektem małopolskim, często określanym mianem „gwary krakowskiej”. Szeroko znane są ich bogato zdobione stroje i dynamiczne tańce – krakowiaki. Grupa ta może poszczycić się też wieloma przykładami niematerialnego dziedzictwa kulturowego – w okresie bożonarodzeniowym praktykowane jest krakowskie szopkarstwo, a w wielkanocnym Siuda-Baba w Wieliczce czy Emaus i Rękawka w Krakowie. Region Krakowiaków Zachodnich to teren rolniczo-przemysłowy, choć rozwijało się tam również wiele rzemiosł, m.in. krawiectwo, garncarstwo, meblarstwo, plecionkarstwo. Wiele tradycyjnych potraw Krakowiaków Zachodnich zostało wpisanych na krajową Listę produktów tradycyjnych. Są wśród nich zarówno dobrze znane w Polsce przysmaki, takie jak obwarzanek krakowski, jak i lokalne specjały, na przykład jarska zupa (fitka) z Lelowic.
„Strój krakowski” uchodzi za jeden z najbardziej popularnych i rozpoznawanych polskich strojów ludowych. Funkcjonujący od przeszło wieku jako strój narodowy, stał się wręcz synonimem ubioru ludowego, uchodząc jednocześnie za jednolity i oczywisty. Jednakże, obraz historyczny oraz zasięg terytorialny występowania strojów krakowskich ukazuje duże zróżnicowanie, a tym samym niejednoznaczność określenia „strój krakowski”.
Kolor czerwony miał za zadanie chronić przed złymi mocami i urokami.
Fartuch to spódnica uszyta z bielonego, lnianego płótna zdobiona białym haftem angielskim.